Anasızlık ve Ana yenileme

 Bal arıları koloni adı verilen topluluklar halinde yaşarlar ve bir kolonide normal koşullarda bir ana arı bulunur. Fakat bazen ana arının yaşlanıp verimden düşmesi sebebiyle işçi arılar bu ana arıdan kurtulmak isteği ile yeni bir ana arı yetiştirip verimsiz ana arıyı değiştirirler. işçi arılar ana arı yetiştirme işlemini anasız kaldıklarında  veya oğul vermek amacıyla da başlatmaktadırlar. Yani bir kolonide anasızlık durumunda, ana yenileme isteği ile veya oğul vermek amacıyla yeni bir ana arı yetiştirilir.

 Eğer yaşlı, sakat veya verimden düşmüş mevcut ana arıyı yenilemek amacıyla yeni bir ana arı yetiştirilecekse işçi arılar tarafından kolonide peteklerin merkezinde ve çok az sayıda (1-3) ana memesi yapılırken, anasızlık durumunda biraz daha fazla sayıda (3-5) ana memesi yapılır. Oğula hazırlanan  bir kolonide ise çok sayıda (en az 5, bazen onlarca) ana memesi yapılır. Farklı durumlarda yapılan ana memesi sayısı ırklara göre de değişmektedir. İtalyan ve Kafkas ırkları az sayıda meme yaparken; Suriye, Kıbrıs, ve Mısır ırkı arılar çok fazla sayıda meme yaparlar.

 Herhangi bir şekilde anasız kalmış bir koloni mutlaka en uygun yolla analı durumagetirilmelidir. Aksi halde ana yetiştirmenin mümkün olmadığı dururmlarda kolonideki işçi arılardan bazılarının yumurtalıkları gelişerek bunlar yalancı ana olup dölsüz yumurta bırakmaya başlayacaktır. Bu nedenle anasız kalmış koloniye mümkünse hazır ana verilerek, değilse ana memesi, yumurtalı veya genç larvalı çerçeve vermek suretiyle işçi arıların ana arı yetiştirmesinin sağlayarak koloni analı duruma getirilmeli ya da anasız koloni analı olan bir başka koloniyle birleştirilmelidir.